English – French – Italian – German – Greek – Bulgarian – Croatian – Spanish – Polish – Russian – Georgian – Portuguese – Ukrainian – Macedonian – Turkish – Slovenian – Czech – Romanian – Azerbaijani – Hungarian
Rosyjski atak na Ukrainę sprowadza na nas wojnę
Od kilku tygodni obserwujemy eskalację napięć pomiędzy światowymi potęgami. Dzieje się to na oczach tych, którzy walczą o odzyskanie życia po dwóch latach pandemii. Jesteśmy świadkami i świadkiniami śmierci krewnych i przyjaciół z powodu covid-19 oraz cierpienia spowodowanego zjawiskiem, które zmieniło życia nas wszystkich. Kolejna wojna wyrywa nas z oczekiwania na kres smutku pandemii, przypominając o konieczności podjęcia wspólnej walki o inną politykę.
Debata publiczna sugeruje, że należy opowiedzieć się po jednej ze stron: albo za rosyjskim imperializmem, albo za eskpansjonizmem NATO i wiodącą rolą Stanów Zjednoczonych. Mieli- i miałybyśmy stanąć po stronie jednego lub drugiego nacjonalizmu, choć oba systemy są organizatorami wyzysku (który przeprowadzają odmiennymi środkami). Oba systemy tak samo zmieniają granice w śmiercionośne narzędzia. To nie przypadek, że w pierwszej kolejności remilitaryzacja granic miała miejsce w stosunku do migrantów i migrantek poszukujących lepszego życia. To nie przypadek, że dotychczasowe deklaracje którejkolwiek ze stron nie uwzględniły rzeczywistych doświadczeń i potrzeb zwykłych ludzi.
W ostatnich latach widziałyśmy już fałszywe opozycje – gdy w krajach Europy Wschodniej i sąsiednich frakcje i partie prounijnie, pronatowskie czy prorosyjskie pracowały na rzecz wdrożenia neoliberalnych reform. Widzieliśmy, jak obrońcy Rosji jednocześnie atakują polityki socjalne i pracują na niekorzyść pracowników i pracownic. Widziałyśmy, jak Unia Europejska wstrzymuje integrację wobec takich państw jak Ukraina i Gruzja, traktując je jak służebnice jej neoliberalnej agendy. Widzieliśmy wiarę osób w europejski projekt oparty na ideałach otwartości i lepszego życia dla wszystkich. Jednak jedyne, co do tej pory wszystkie te jednostki osiągnęły, to umocnienie neoliberalnej polityki opartej na wyzysku, rasizmie i patriarchacie przy jednoczesnym umocnieniu swojej siły zbrojnej. Teraz to także na ich barkach spoczywa odpowiedzialność za zbrodniczą sytuację, w której się znajdujemy.
Dziś widzimy, jak kraje Europy Środkowo-Wschodniej deklarują gotowość do przyjęcia uchodźców i uchodźczyń z Ukrainy “ze względów humanitarnych”. Polski rząd, chcąc zadowolić swojego amerykańskiego sojusznika, zobowiązał się przyjąć milion osób z Ukrainy. Ten sam rząd pozostawił tysiące osób zamarzających w puszczy na polsko-białoruskiej granicy – uchodźców i uchodźczyń z Iraku, Afganistanu i Syrii – przy cichym wsparciu Unii Europejskiej. Wykorzystanie prawa do azylu do celów politycznych nie ma końca. Jednak setki tysięcy migrantów i migrantek z Ukrainy już mieszkają w Polsce, gdzie pracują za głodowe stawki w magazynach, fabrykach i domach. Zamiast podejmować poważne działania mające na celu uniknięcie wojny, polski rząd, a wraz z nim Unia Europejska, są gotowe wykorzystać ją do uzupełnienia braków w sile roboczej i czerpania zysków z sytuacji, w jakiej znajdują się uchodźcy, uchodźczynie oraz ubodzy pracownicy i pracownice.
Widzimy też, jak aktorzy polityczni, którzy utrzymują, że stoją na pierwszej linii “zielonej transformacji”, w rzeczywistości przedkładają ekspansję NATO i możliwość realizacji zachodnich inwestycji ponad pokój. Widzimy jak ci, którzy wspierają wysoce szkodliwe dla środowiska inwestycje wojskowe obchodzą swoje zbrodnicze święto, zagrażając nie tylko ludziom na Ukrainie, ale także przyszłości nas wszystkich. To ich wina, że nastała wojna.
Sankcje i wojna gospodarcza są mniej drastyczne niż bombardowania, ale dotykają przede wszystkim osób pracujących, uchodźców i uchodźczyń, kobiet i mężczyzn, którzy już teraz walczą o utrzymanie w dobie pandemii i kryzysu. W Rosji inwazja zbrojna na Ukrainę nie jest popularna – większość obywateli i obywatelek czuje wstyd i dezorientację na myśl o byciu w jakiś sposób odpowiedzialnymi za działania rządu Putina. Szczególnie, że opór wobec autokratycznego reżimu Putina stoi przed wieloma wyzwaniami, a ilość więźniów politycznych i dysydentów w Rosji wzrasta. Rosyjska inwazja sieje zniszczenie na Ukrainie, lecz nie ma bardziej “demokratycznego” sposobu na prowadzenie wojny. Na naszych oczach rozgrywa się próba przerysowania globalnych relacji – w czasach, gdy międzynarodowe struktury i ruchy mas ludzkich wstrząsają podstawami zgniłego systemu geopolitycznego.
Łączymy się ze wszystkimi osobami na Ukrainie, które cierpią z powodu wojny. Opowiadamy się po stronie wszystkich osób w Rosji, które sprzeciwiają się reżimowi Putina. Wspieramy każdą osobę, która jest bezwarunkowo przeciwna wojnie. Żądamy natychmiastowego zaprzestania wszelkich militarnych i gospodarczych działań wojennych. Nawołujemy do natychmiastowego podjęcia działań mających na celu powstrzymanie zarówno toczącej się rzezi, jak i trwającego kryzysu. Zagrażają one życiu pracowników i migrantek, kobiet i mężczyzn. Wszystkie te osoby walczą o swoje codzienne życie. Nacjonaliści wzywają do działania w imię tożsamości i interesów, które są narzędziem ucisku i podziałów społecznych. Demokraci podsycają konflikty w imię pustych wartości, będących ideologicznym źródłem ucisku kapitału. My wzywamy do ponadnarodowego sojuszu wszystkich osób pracujących, migrantów i migrantek, kobiet, mężczyzn i osób w imię pokoju, przeciwko toczącej się, druzgocącej wojnie.
Jeśli twój kolektyw, związek zawodowy, grupa migrancka czy feministyczna chcą podpisać niniejsze oświadczenie, napisz do: info@transnational-strike.info
CLARA Collective (Czech Republic)
Precarious Dis-Connections (Italy)
Solidarity Network – სოლიდარობის ქსელი (Georgia)
Plan C (UK)
LevFem (Bulgaria)
OZZ Inicjatywa Pracownicza (Poland)
Dversia (Bulgaria)
Wish Lesvos (Greece)
Mosawat (Morocco)
Casi sociale ACUM/ Social housing NOW (Cluj, Romania)
Migrants’ Coordination (Italy)
LabourNet (Germany)
Nők Egymásért Mozgalom (Hungary)
Plateforme Africaine de lutte contre l’émigration clandestine (France)
Centre for Theatre of the oppressed POKAZ (Zagreb, Croatia)
Infokolpa (Slovenia)
Jolanta Marxist Collective from Uppsala (Sweden)
عن المنظمة– IKKR (Morocco)
E.A.S.T. (Essential Autonomous Struggles Transnational)
Transbalkanska solidarnost
Worker-Communist Party of Iraq (Iraq)
TMC (Transnational Migrants Coordination)
MACAO center for art (Milano, Italy)
BAK – Seenotrettung in der Linksjugend (Germany)
L’Associazione Fuorimercato – Autogestione in movimento dall’Italia (Italy)
Manifestolibri (Italy)
Laboratorio Smaschieramenti (Bologna, Italy)
Red de feminismos descoloniales (Mexico)
Clandestina Network (Greece)
Kolektiv Z (North Macedonia)
Eco Justice Valandovo (North Macedonia)
The Climate Herald
The 8 March Assembly (Greece)
Unidad Latina en Acción-ULA (Connecticut, US)
Colectiva Tinta Violeta (Venezuela)
Rete Kurdistan (Italy)
Comunità Curda (Italy)
Halkların Köprüsü Derneği (Turkey)
HDK Göç ve Mülteciler Meclisi (Turkey)
Rete antirazzista catanese (Italy)
Comitato NoMuos/NoSigonella (Italy)
Zagreb Solidarity City (Croatia)
Movimiento de mujeres de Kurdistán en América Latina
Casa delle Donne di Milano (Italy)
Union des Femmes Socialistes dès France (France)
Liberty Tree Foundation for the Democratic Revolution (U.S.)
brandfilme (Germany)
collecti.e.f 8 maars (Belgium)
Plattform Radikale Linke (Austria)
MIgrants Social Center (Steki Metanaston) (Athens, Greece)
Network for Social and Political Rights – (Athens, Greece)
Dziewuchy Berlin (Germany)
International Council of Polish Women (Poland)
Lesbiche Bologna (Italy)
IDEA (Cluj, Romania)
Priorità alla Scuola (Italy)
Tranzit .ro Association (Romania)
Left Unity (UK)
Violetki Collective (Bulgaria)
Feminist Mobilizations – 8th March (Bulgaria)
Angry Workers of the World (UK)
Antiwar-Initiative (Norway)
Femiskop Feminist Collective (Azerbaijan)
A world without chemical and biological weapons-www (Iraq)
Life campaign to abolish the death sentence in Kurdistan (Iraq)
Organization Against Weapons of Mass Destruction in Kurdistan (Iraq)
Kurdistan without Genocide (Iraq)
Koncicc (Iraq)
Kurdistan Solidarity Network (UK)
Kurdish People’s Democratic Assembly of Britain (UK)
Kurdish Women’s Initiative (UK)
UK Kurdish Youth Movement (UK)
Kurdistan Solidarity Network (England & Wales)
KSN-Jin (England & Wales)
Antiwar internationalist movement Thessaloniki (Greece)
StopWarOnMigrants assembly Thessaloniki (Greece)
Assembly Against Detentions and Exclusions (Greece)
Bambule Collective (Germany)
Collective Y?! (Baltics-based regional network)
Anarchist Federation section Poznań (Poland)
Anarchist Federation section Wrocław (Poland)
Anarchist Federation section Lódź (Poland)
Staffetta sanitaria di Rete Kurdistan (Italy)
Osservatorio Repressione (Italy)
Carovane Migranti (Italy)
Punto Pace 2022 – Lev Tolstoj (Roma, Italy)
NWRG-odv (Italy)
Peace Dance Festival (Leipzig, Germany)
Yoga and Sport With Refugees (Greece)
Antirassistisches Netzwerk Sachsen-Anhalt (Germany)
Antirassistische Aktion Magdeburg (Germany)
AGITATE! Journal (US)
Libereds (Czech Republic)
A Planeta (Basque Country)
Ecosur en Patagonia (Argentina)
Terra Insumisa Alcamo (Italy)
Bündnis für Offene Grenzen Göttingen (Germany)
Nodo de Derechos Humanos (Mexico)
Antiauthoritarian Movement (Greece)
Free Social space Nosotros (Greece)
Free Social space Votanikos (Greece)
Feminist Peace Collective (Azerbaijan)
Non Una di Meno Reggio Emilia (Italy)
Transform! Europe
Mani Rosse Antirazziste (Italy)
PaneEPapaveri (Italy)
The Trixiewizs Team (Germany)
Solidarisch in Gröpelingen (Germany)
Non Una di Meno Lamezia- Catanzaro (Italy)
Federazione Anarchica Siciliana (Italy)
