Polityka cięć stanowi obecnie nowy standart w Europie. Podczas ostatnich lat polityki monetarne służyły wdrażaniu neoliberalnych reform stosunków pracy, prywatyzowaniu dóbr wspólnych, ograniczaniu wydatków socjalnych i praw obywatelskich. Europejskie rządy wraz z instytucjami finansowymi wykorzystują zadłużenie i związane z nim zagadnienia techniczne do tworzenia podziałów w łonie świata pracy a także pomiędzy całymi społeczeństwami. Przykładem na to jest szantaż zastosowany wobec Grecji. Nowe zarządzanie mobilnością ludności skutkuje nierównościami występującymi pomiędzy różnymi obszarami Europy jak również w ich obrębie, a ponadto służy ograniczeniu ruchów migrantów w granicach UE i poza nią. Globalne łańcuchy produkcji oraz pracy opiekuńczej przecinają Europę przy wykorzystaniu różnych reżimów płac i prawa pracy umożliwiając tym samym osiąganie zysków. Tworzy to głęboką przepaść pomiędzy garstką bogatych i masą biednych. Potencjał strajków jest ograniczony przez system zleceń i podwykonawstwa.
Szereg walk płacowych, lokatorskich, o dostęp do świadczeń socjalnych i o wolność przemieszczania toczonych w całej Europie w różny sposób odpiera obecny atak wymierzony w warunki pracy i życia. Atak ten ma wymiar międzynarodowy, dlatego wymaga przełamania izolacji i odnalezienia wspólnych celów. Nowe formy lokalnej współpracy i samoorganizacji natrafiają na problemy związane z rozszerzeniem ich własnego oddziaływania a także powiązaniem z innymi walkami o lepsze płace, lepsze warunki pracy i życia. Kapitalistyczne podziały pomiędzy bezrobotnymi, pracownikami ze stałym i czasowym zatrudnieniem; migrantami i miejscowymi; pracownikami sektora oficjalnego i nieoficjalnego (szarej strefy) ograniczają organizację udanych walk w miejscach pracy jak również poza nimi, w ramach całych społeczeństw. Podczas gdy związki zawodowe, stowarzyszenia i ruchy społeczne działają w obrębie pojedynczych krajów, to ponadnarodowy charakter europejskiego zarządzania mobilnością i pracą wymaga stworzenia przeciwwagi na tym samym poziomie, z którego wychodzi atak.
W takich realiach zamierzamy rozwijać proces ponadnarodowego strajku społecznego, który może wpłynąć na budowę powiązań, organizacji, międzynarodowej komunikacji i siły występujących pomiędzy walkami społecznymi i pracowniczymi. Ponadnarodowy strajk społeczny jest reakcją na ograniczenia związane z tradycyjnymi formami walk pracowniczych i społecznych, ograniczenia organizacji związkowych, a także utratę znaczenia strajków, nawet generalnych, co wynika z prekaryzacji i międzynarodowego wymiaru produkcji. „Strajk” oznacza praktykę i proces organizacyjny, które wiążą się z powrotem pracy (we wszystkich jej współczesnych formach) do zakresu działań podejmowanych przez ruchy społeczne. Równocześnie powstaje kwestia tego, w jaki sposób ponadnarodowy strajk społeczny może być organizacyjnym procesem służącym poszerzeniu skali obecnego społecznego niepodporządkowania jak również stworzeniu nowych i silniejszych walk w miejscach pracy i poza nimi.
Po spotkaniu, które odbyło się 19 marca 2015 r. w Frankfurcie, zamierzamy wykonać kolejny krok i pomiędzy 2 i 4 października spotkać się w Poznaniu. Poznańska lokalizacja sprzyja temu, aby w dyskusji uczestniczyły osoby z krajów Europy Wschodniej, które są centrum obecnego reżimu wyzysku, a ponadto umożliwia ona rozwój kontaktów pomiędzy walkami pracowniczymi i społecznymi z pominięciem ustanowionych granic i regionów europejskich. Podczas trzech dni paneli, spotkań i warsztatów pragniemy dzielić się szczegółowymi doświadczeniami i taktykami, a także budować perspektywę polityczną służącą za punkt odniesienia dla zarówno istniejących jak i przyszłych walk. Pragniemy dyskutować o tym, jak organizować opór i wysuwać żądania wymierzone przeciwko międzynarodowej organizacji produkcji? Jak budować wspólną wiedzę na temat różnych realiów życia? Jak strajkować, kiedy granice miejsca pracy i tego co istnieje poza nim, stają się coraz bardziej nieprecyzyjne? Czy postulaty europejskiej płacy minimalnej, dochodu, świadczeń socjalnych i zezwolenia na pobyt dla migrantów mogą służyć ponadnarodowej organizacji i kontaktom pomiędzy istniejącymi walkami w różnych miastach i krajach Europy a także poza nią?
Jak się wspólnie organizować przeciwko rozdrobnieniu i indywidualizacji pracy? Jak rozwijać kontakty pomiędzy pracownikami stałymi i czasowymi? Jak ograniczać społeczne warunki wyzysku?
Wszystkie osoby zainteresowane uczestniczeniem w tym procesie i włączeniem się w jego organizację zapraszamy do udziału w spotkaniu.
Zarys programu
Piątek 2 października (późne popołudnie)
Wprowadzenie do spotkania.
Okrągły stół: wyzwania i możliwości ponadnarodowego strajku społecznego.
Sobota 3 października
Spotkanie plenarne: wprowadzenie do pracy warsztatowej.
Dwie sesje warsztatów (każda po 3 godziny).
Niedziela 4 października (koniec w porze lanczu).
Sprawozdania z warsztatów i spotkanie ogólne.
Warsztaty:
Każdy/a może zaproponować i zorganizować warsztat. W przypadku każdego warsztatu wymagany jest tekst wprowadzający. Jeżeli chcesz zorganizować warsztat, wyślij e-mail na adres: info.transnationalstrike@autistici.org. Termin na zgłaszanie warsztatów upływa 7 września.
Zgodnie z założeniami zaproponowane warsztaty powinny poruszać kilka zasadniczych kwestii. Powinny one skupić się na tym, w jaki sposób międzynarodowe łańcuchy produkcji i dostaw łącząc się z operacjami finansowymi, wpływają na kształt samej produkcji oraz tego jak traktować walki pracownicze i strajk, mając na uwadze to, co obecnie oznacza organizowanie się w miejscu pracy i poza nim. Za kluczowe uważamy więc omówienie roli mobilności i pracy migrantów, kwestii prekarności i bezrobocia, przekształceń systemu zabezpieczeń społecznych jako aspektów międzynarodowej organizacji pracy. W końcu, za istotne uważamy omówienie i wypracowanie wspólnych żądań. Rozumiemy je jako coś więcej niż tylko postulaty, a mianowicie jako narzędzia służące organizacji i rozwojowi ponadnarodowej komunikacji, podczas gdy wyzysk i dominacja pogłębiają podziały i hierarchie.
Jeżeli chcesz uczestniczyć w spotkaniu, pomóc w organizacji noclegów i wyżywienia, to przed 20 września wyślij e-mail na adres: info.transnationalstrike@autistici.org. Głównymi językiem komunikacji będzie angielski, postaramy się jednak zapewnić tłumaczenie na inne języki. Informuj o swoich potrzebach z wyprzedzeniem.
Więcej informacji em@studiom2.pl